![quiapo underpass ondoy quiapo underpass ondoy](https://i.ytimg.com/vi/1rZU41g2gPk/hqdefault.jpg)
Na may amang nag-aasikaso sa mga anak na hilong talilong sa mga alalahanin, hindi nakikisaya nang parang walang nangyari. Hungkag na retorika, marahil, sa isang banda, pero sa panahong walang sagot ang maraming tanong, nais mo lang ng isang siguradong boses. May isang maliit na pangungusap na sa unang banda'y umaako ng responsibilidad, pero sa huli'y naging "tayo" bigla ang maysala: "Hindi ko po yata matatanggap na nagawa na namin ang lahat alam kong may kaya pa tayong, at dapat tayong gawin."Īng inaasahan ko lamang mula, at hinihingi sa, umano'y ama ng bayan, ay ilang pangungusap ng pangungumusta. Anong aral ang napulot ng lideratong ito sa nangyari sa Ondoy? Paanong pinagbawalan si Noynoy na lumipad patungong CDO gayong laksa-laksang media at aid workers na ang andoon sa bukang liwayway ng Sabado? Mukha ba kaming tanga?Īt nang, sa Martes, ilang hatinggabi matapos ang trahedyang kumitil sa isanlibong "boss" niya, ay nagsalita na si Noynoy, waring naging SONA't pagbubuhat ng bangko ang talumpati. Hindi ko alam kung bakit, pero nang papataas ang bilang ng mga biktima, una kong hinanap sa Google News kung may inilabas na bang pahayag ang Palasyo? May sinabi na ba ang pangulo? Nagpunta na ba siya sa hilagang Mindanao? Sa sobrang galit ko sa kanya, ilang Tweet rin ang naipadala ko kay Abi Valte para magtanong.
![quiapo underpass ondoy quiapo underpass ondoy](https://live.staticflickr.com/7056/6774252816_eaae2dc8c0_b.jpg)
Sa mas konkreto, wagas ang galit ko kay Noynoy sa 'di pagsasalita agad hingil sa isyu. Wala mang kagyat na tulong sa mga nasalanta ang pagpapanagot, marahil marapat usisain: bakit nangyari ito, at bakit dapat umabot sa ganito? Pinapatingkad marahil ng sakuna ang mga pakiramdam, pero ang pagiging bansa ay higit sa kawang gawa, labas sa usapin ng minanipulang damdamin. Ngunit, lagi't lagi, ipinapaalala sa atin na ang bansa bilang bagay na nahahawakan, nakikita, natutulungan, ay hindi lamang umuusbong sa panahong tulad nito. At sa mga pangyayaring tulad nito, na kumitil sa higit isanlibong katao, dumungis sa mga lungsod na dati'y walang bahid, madaling mahirati sa emosyonal na tawag ng bayanihan, ng pagtutulungan para sa mga nasalantang kababayan. Hindi ito romantiko at arbitraryong pag-i-invoke ng "bansa" sa panahon ng delubyo sa halip, patunay ito, para sa akin, na nag-iisa, kahit magkakahiwalay, ang naratibong hinahawan ng bawat Pilipino.Īt nakita natin na ito ay naratibo ng pag-igpaw sa mga sakuna, sa mga pesteng umaalipusta sa "normal" na mga tunghuhin, sa mga karahasang isinasalimpad ng kapalaraan sa araw-araw.
![quiapo underpass ondoy quiapo underpass ondoy](https://3.bp.blogspot.com/__VZGIoRIPW8/Sr-lsSgc50I/AAAAAAAABIE/n2VDI3NG068/s400/underpass+ayala+ave+makati+city.jpg)
Bahagyang katulad ng sa 'yo, pero kakaiba pa rin, kung tutuusin (o bahagyang kakaiba, pero katulad pa rin, sa dulo). Marahil, dahil masarap isipin na may mga bersyon ng buhay Pilipino na umiinog sa ibang lokalidad, sa ibang paraan. Nasa Cagayan de Oro ako noong Oktubre sa Dumaguete, noong Mayo. Ako rin, namimiss ko ang kahangalan ng LJ ko. *May dalawang taong nagreklamong masyado na raw seryoso ang blog na ito. Baka nga nagiging positibo na ako sa buhay.
![quiapo underpass ondoy quiapo underpass ondoy](https://simplydota.files.wordpress.com/2009/10/dsc_0836.jpg)
Bahagyang hinihipo ako ng sabik tuwing iisipin ang paparating na taon, dahil mukhang sumasaya ang mga bagay matapos ang pangit na 2008 at 2009. Ewan ko lang.Īt sa kaayusan ng 2011, dalawang taon nang magkasunod na maayos, dahil OK rin ang 2010 (at kung paniniwalaan ang ilang Chinese horroscope, magiging maayos din ang 2012 dahil magkaibigan ang Tiger at Dragon). Binigyan din nya ko ng bracelet para sa kalusugan (na ibinigay ko sa Lola ko), at pinaalalahanang laging magsuot ng pulang sapatos at magdala ng gunting. Bago magsimula ang 2011, naalala kong na-interview ko para sa isang raket si Joy Lim, ang wagas na supplier ng charms and crystals sa mga artista. Sa simpleng paglalagom, maayos ang naging takbo ng taon. Siguro dahil finite nga ang kasiyahan (tulad ng natural resources), at sa pagkuha ng higit sa nararapat ay waring ninanakawan mo ang iba. Mahirap para sa akin ang aminin ito marahil dahil nahirati na rin sa mga hindi magagandang bagay, at parang pagta-traydor sa mga hindi mapapalad na kaibigan at kakilala ang pag-angkin na maganda ang taon mo.